Uchwała nr 28/15 Senatu Uniwersytetu Gdańskiegoz dnia 26 marca 2015 rokuw sprawie organizacji potwierdzania efektów uczenia się
została uchylona przez
została zmieniona przez
Na podstawie art. 170f ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 572 ze zm.):
§ 1.
Uchwała określa organizację potwierdzania efektów uczenia się w Uniwersytecie Gdańskim, w tym:
1) zasady, warunki i tryb potwierdzania efektów uczenia się,
2) sposób powoływania i tryb działania komisji weryfikujących efekty uczenia się.
§ 2.
Ilekroć w uchwale jest mowa o:
1) bilansie edukacyjno-zawodowym, należy przez to rozumieć możliwości i potrzeby kandydata w zakresie kształcenia;
2) dorobku edukacyjno-zawodowym, należy przez to rozumieć dokument będący częścią wniosku aplikacyjnego, poświadczający doświadczenia edukacyjne i zawodowe kandydata oraz wynikające z nich efekty uczenia się i odpowiadające im efekty kształcenia, a także wynik weryfikacji efektów uczenia się przeprowadzonej przez asesora i komisję weryfikacyjną;
3) efektach kształcenia, należy przez to rozumieć zasób wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych uzyskanych w procesie kształcenia w systemie studiów;
4) efektach uczenia się, należy przez to rozumieć zasób wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych uzyskanych w procesie uczenia się poza systemem studiów;
5) kandydacie, należy przez to rozumieć osobę ubiegającą się o przyjęcie na studia w wyniku potwierdzenia efektów uczenia się;
6) portfolio, należy przez to rozumieć zbiór dowodów, potwierdzających uzyskanie przez kandydata efektów uczenia się, których wykaz jest częścią wniosku aplikacyjnego;
7) Ustawie, należy przez to rozumieć ustawę z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 572 ze zm.);
8) wniosku aplikacyjnym, należy przez to rozumieć dokument poświadczający przebieg procedury weryfikacji i potwierdzania efektów uczenia się, wypełniany na poszczególnych etapach procedury, którego wzór stanowi załącznik do niniejszej uchwały.
§ 3.
1. W Uniwersytecie potwierdza się efekty uczenia się, zgodnie z Ustawą. W wyniku potwierdzenia efektów uczenia się kandydat może zostać przyjęty na studia prowadzone przez Uniwersytet.
2. Przeprowadzanie potwierdzania efektów uczenia się jest odpłatne na zasadach określonych w przepisach odrębnych.
§ 4.
Efekty uczenia się mogą zostać potwierdzone kandydatowi posiadającemu:
1) świadectwo dojrzałości i co najmniej pięć lat doświadczenia zawodowego – w przypadku ubiegania się o przyjęcie na studia pierwszego stopnia lub jednolite studia magisterskie,
2) tytuł zawodowy licencjata lub równorzędny i co najmniej trzy lata doświadczenia zawodowego po ukończeniu studiów pierwszego stopnia – w przypadku ubiegania się o przyjęcie na studia drugiego stopnia,
3) tytuł zawodowy magistra lub równorzędny i co najmniej dwa lata doświadczenia zawodowego po ukończeniu studiów drugiego stopnia albo jednolitych studiów magisterskich – w przypadku ubiegania się o przyjęcie na kolejny kierunek studiów pierwszego lub drugiego stopnia lub jednolite studia magisterskie,
który ponadto posiada doświadczenie zawodowe zgodne z kierunkiem studiów, o przyjęcie na który ubiega się, oraz posiada wiedzę, umiejętności i kompetencje społeczne uzyskane w procesie uczenia się poza systemem studiów w stopniu umożliwiającym zaliczenie punktów ECTS przydzielonych, zgodnie z programem kształcenia danego kierunku studiów, do wszystkich zajęć z co najmniej jednego przedmiotu kierunkowego.
§ 5.
Zadania Uniwersytetu związane z potwierdzaniem efektów uczenia się wykonują:
1) na poziomie wydziału:
a) konsultant,
b) asesor,
c) komisja weryfikacyjna;
2) na poziomie ogólnouniwersyteckim – pracownicy Działu Jakości Kształcenia, jako koordynatorzy.
§ 6.
1. Koordynator przyjmuje zgłoszenie kandydata, informując go o warunkach przeprowadzania potwierdzania efektów uczenia się, przebiegu tej procedury i opłatach, oraz kieruje kandydata do konsultanta na właściwym wydziale.
2. Koordynator dokumentuje przeprowadzone przez siebie działania we wniosku aplikacyjnym i przekazuje wniosek do konsultanta.
§ 7.
1. Kandydat przy pomocy konsultanta:
1) określa bilans edukacyjno-zawodowy;
2) określa uzyskane efekty uczenia się i odpowiadające im efekty kształcenia;
3) określa zajęcia oraz liczbę punktów ECTS, o zaliczenie których może ubiegać się na podstawie potwierdzonych efektów uczenia się;
4) gromadzi dowody potwierdzające uzyskane efekty uczenia się;
2. Konsultantem może być nauczyciel akademicki zatrudniony w Uniwersytecie i wykonujący pracę na danym wydziale, który:
1) jest specjalistą w dyscyplinie naukowej, której dotyczy wniosek kandydata;
2) zna programy kształcenia, w tym wymogi dotyczące poszczególnych przedmiotów;
3) posiada umiejętność określenia bilansu edukacyjno-zawodowego.
3. Konsultant jest powoływany przez dziekana do rozpatrzenia zgłoszenia danego kandydata.
4. W przypadku, gdy zgłoszenie kandydata nie zostało uprzednio przyjęte przez koordynatora, konsultant wykonuje zadania koordynatora, o których mowa w § 6.
5. Konsultant dokumentuje przeprowadzone przez siebie działania we wniosku aplikacyjnym i przekazuje wniosek do asesora.
6. W uzasadnionych przypadkach, za zgodą dziekana, konsultant wykonuje również zadania asesora, o których mowa w § 8 ust. 1, 4 i 5.
§ 8.
1. Asesor weryfikuje efekty uczenia się uzyskane przez kandydata, w tym:
1) ocenia wiarygodność dowodów potwierdzających uzyskane przez kandydata efekty uczenia się;
2) ocenia stopień realizacji efektów uczenia się oraz ich zgodność z efektami kształcenia zawartymi w programie kształcenia określonego kierunku studiów;
3) określa zajęcia oraz punkty ECTS przydzielone do tych zajęć, które mogą zostać zaliczone kandydatowi, a także ewentualne różnice programowe, które kandydat będzie musiał uzupełnić w przypadku przyjęcia na studia.
2. Asesorem może być nauczyciel akademicki zatrudniony w Uniwersytecie, będący specjalistą w danej dyscyplinie naukowej.
3. Asesor jest powoływany przez dziekana do rozpatrzenia zgłoszenia danego kandydata.
4. W przypadku, gdy asesor stwierdzi konieczność przeprowadzenia dodatkowej weryfikacji efektów uczenia się uzyskanych przez kandydata, określa w porozumieniu z kandydatem formę i zakres dodatkowej weryfikacji.
5. Asesor dokumentuje przeprowadzone przez siebie działania we wniosku aplikacyjnym i przekazuje wniosek do komisji weryfikacyjnej.
§ 9.
1. W skład komisji weryfikacyjnej powoływanej przez dziekana wchodzą: prodziekan jako przewodniczący, asesor oraz drugi specjalista z tej samej albo pokrewnej dyscypliny naukowej, zatrudniony w Uniwersytecie.
2. Komisja weryfikacyjna na podstawie wniosku aplikacyjnego orzeka w sprawie potwierdzenia efektów uczenia się, uzyskanych przez kandydata i odpowiadających efektom kształcenia zawartym w programie kształcenia określonego kierunku studiów, rozstrzygając o:
1) zaliczeniu określonych zajęć oraz punktów ECTS przydzielonych do tych zajęć, a także ewentualnym obowiązku uzupełnienia różnic programowych;
2) możliwości podjęcia studiów przez kandydata na określonym kierunku i poziomie studiów.
3. W przypadku, gdy deklarowane przez kandydata efekty uczenia się dotyczą różnych dyscyplin naukowych, dziekan może powołać w skład komisji weryfikacyjnej do trzech asesorów.
4. W uzasadnionych przypadkach w skład komisji weryfikacyjnej mogą wchodzić osoby inne niż wymienione w ust. 1.
5. W przypadku stwierdzenia konieczności dodatkowej weryfikacji, o której mowa w § 8 ust. 4, weryfikację przeprowadza komisja weryfikacyjna.
§ 10.
1. Od orzeczenia komisji weryfikacyjnej przysługuje kandydatowi, w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia, wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy przez komisję weryfikacyjną.
2. W przypadku złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1, przewodniczący komisji weryfikacyjnej przekazuje wniosek aplikacyjny do konsultanta.
3. W postępowaniu wszczętym zgodnie z ust. 1 stosuje się odpowiednio zasady postępowania określone w § 7 ust. 1, 5 i 6, § 8 ust. 1, 4 i 5 oraz § 9 ust. 2 i 5, z zastrzeżeniem że:
1) konsultant pomaga kandydatowi w doprecyzowaniu dorobku edukacyjno-zawodowego, jednak nie może przyjąć nowych dowodów na potwierdzenie uprzednio ani obecnie deklarowanych efektów uczenia się;
2) konsultant przekazuje wniosek aplikacyjny do asesora wraz z opinią o przebiegu postępowania;
3) w skład komisji weryfikacyjnej ponownie rozpatrującej sprawę wchodzi, oprócz członków komisji wymienionych w § 9 ust. 1, dodatkowo dwóch asesorów powołanych przez dziekana;
4) komisja weryfikacyjna, ponownie rozpatrując sprawę, może zasięgać opinii ekspertów z Uniwersytetu lub ekspertów zewnętrznych;
5) ponowne orzeczenie komisji weryfikacyjnej jest ostateczne.
§ 11.
1. Komisja weryfikacyjna przekazuje orzeczenie wydane w postępowaniu, o którym mowa w § 9 albo § 10, do wydziałowej komisji rekrutacyjnej.
2. Wydziałowa komisja rekrutacyjna wydaje decyzję w sprawie przyjęcia kandydata na studia, uwzględniając orzeczenie komisji weryfikacyjnej oraz wymogi art. 170g ust. 4 Ustawy.
§ 12.
Uchwała wchodzi w życie z dniem 1 maja 2015 roku.
Przewodniczący Senatu
Rektor Uniwersytetu Gdańskiego
prof. dr hab. Bernard Lammek
Załączniki
Załącznik | Wielkość |
---|---|
Załącznik: Wzór wniosku aplikacyjnego wykorzystywanego w potwierdzaniu efektów uczenia się | 583.1 KB |
Kopia do wydruku | 251.41 KB |