fbpx Uchwała nr 28/15 Senatu Uniwersytetu Gdańskiego z dnia 26 marca 2015 roku w sprawie organizacji potwierdzania efektów uczenia się | Biuletyn Informacji Publicznej

Uchwała nr 28/15
Senatu Uniwersytetu Gdańskiego
z dnia
26 marca 2015 roku
w sprawie organizacji potwierdzania efektów uczenia się

Niniejszy akt normatywny NIE obowiązuje

Na podstawie art. 170f ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 572 ze zm.):

 

§ 1.

Uchwała określa organizację potwierdzania efektów uczenia się w Uniwersytecie Gdańskim, w tym:

1)         zasady, warunki i tryb potwierdzania efektów uczenia się,

2)         sposób powoływania i tryb działania komisji weryfikujących efekty uczenia się.

 

§ 2.

Ilekroć w uchwale jest mowa o:

1)      bilansie edukacyjno-zawodowym, należy przez to rozumieć możliwości i potrzeby kandydata w zakresie kształcenia;

2)      dorobku edukacyjno-zawodowym, należy przez to rozumieć dokument będący częścią wniosku aplikacyjnego, poświadczający doświadczenia edukacyjne i zawodowe kandydata oraz wynikające z nich efekty uczenia się i odpowiadające im efekty kształcenia, a także wynik weryfikacji efektów uczenia się przeprowadzonej przez asesora i komisję weryfikacyjną;

3)      efektach kształcenia, należy przez to rozumieć zasób wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych uzyskanych w procesie kształcenia w systemie studiów;

4)      efektach uczenia się, należy przez to rozumieć zasób wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych uzyskanych w procesie uczenia się poza systemem studiów;

5)      kandydacie, należy przez to rozumieć osobę ubiegającą się o przyjęcie na studia w wyniku potwierdzenia efektów uczenia się;

6)      portfolio, należy przez to rozumieć zbiór dowodów, potwierdzających uzyskanie przez kandydata efektów uczenia się, których wykaz jest częścią wniosku aplikacyjnego;

7)      Ustawie, należy przez to rozumieć ustawę z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 572 ze zm.);

8)      wniosku aplikacyjnym, należy przez to rozumieć dokument poświadczający przebieg procedury weryfikacji i potwierdzania efektów uczenia się, wypełniany na poszczególnych etapach procedury, którego wzór stanowi załącznik do niniejszej uchwały.

 

§ 3.

1.      W Uniwersytecie potwierdza się efekty uczenia się, zgodnie z Ustawą. W wyniku potwierdzenia efektów uczenia się kandydat może zostać przyjęty na studia prowadzone przez Uniwersytet.

2.      Przeprowadzanie potwierdzania efektów uczenia się jest odpłatne na zasadach określonych w przepisach odrębnych.


§ 4.

Efekty uczenia się mogą zostać potwierdzone kandydatowi posiadającemu:

1)      świadectwo dojrzałości i co najmniej pięć lat doświadczenia zawodowego – w przypadku ubiegania się o przyjęcie na studia pierwszego stopnia lub jednolite studia magisterskie,

2)      tytuł zawodowy licencjata lub równorzędny i co najmniej trzy lata doświadczenia zawodowego po ukończeniu studiów pierwszego stopnia – w przypadku ubiegania się o przyjęcie na studia drugiego stopnia,

3)      tytuł zawodowy magistra lub równorzędny i co najmniej dwa lata doświadczenia zawodowego po ukończeniu studiów drugiego stopnia albo jednolitych studiów magisterskich – w przypadku ubiegania się o przyjęcie na kolejny kierunek studiów pierwszego lub drugiego stopnia lub jednolite studia magisterskie,

który ponadto posiada doświadczenie zawodowe zgodne z kierunkiem studiów, o przyjęcie na który ubiega się, oraz posiada wiedzę, umiejętności i kompetencje społeczne uzyskane w procesie uczenia się poza systemem studiów w stopniu umożliwiającym zaliczenie punktów ECTS przydzielonych, zgodnie z programem kształcenia danego kierunku studiów, do wszystkich zajęć z co najmniej jednego przedmiotu kierunkowego.

 

§ 5.

Zadania Uniwersytetu związane z potwierdzaniem efektów uczenia się wykonują:

1)      na poziomie wydziału:

a) konsultant,

b) asesor,

c) komisja weryfikacyjna;

2)      na poziomie ogólnouniwersyteckim – pracownicy Działu Jakości Kształcenia, jako koordynatorzy.

 

§ 6.

1.      Koordynator przyjmuje zgłoszenie kandydata, informując go o warunkach przeprowadzania potwierdzania efektów uczenia się, przebiegu tej procedury i opłatach, oraz kieruje kandydata do konsultanta na właściwym wydziale.

2.      Koordynator dokumentuje przeprowadzone przez siebie działania we wniosku aplikacyjnym i przekazuje wniosek do konsultanta.

 

§ 7.

1.      Kandydat przy pomocy konsultanta:

1)      określa bilans edukacyjno-zawodowy;

2)      określa uzyskane efekty uczenia się i odpowiadające im efekty kształcenia;

3)      określa zajęcia oraz liczbę punktów ECTS, o zaliczenie których może ubiegać się na podstawie potwierdzonych efektów uczenia się;

4)      gromadzi dowody potwierdzające uzyskane efekty uczenia się;

2.      Konsultantem może być nauczyciel akademicki zatrudniony w Uniwersytecie i wykonujący pracę na danym wydziale, który:

1)      jest specjalistą w dyscyplinie naukowej, której dotyczy wniosek kandydata;

2)      zna programy kształcenia, w tym wymogi dotyczące poszczególnych przedmiotów;

3)      posiada umiejętność określenia bilansu edukacyjno-zawodowego.

3.      Konsultant jest powoływany przez dziekana do rozpatrzenia zgłoszenia danego kandydata.

4.      W przypadku, gdy zgłoszenie kandydata nie zostało uprzednio przyjęte przez koordynatora, konsultant wykonuje zadania koordynatora, o których mowa w § 6.

5.      Konsultant dokumentuje przeprowadzone przez siebie działania we wniosku aplikacyjnym i przekazuje wniosek do asesora.

6.  W uzasadnionych przypadkach, za zgodą dziekana, konsultant wykonuje również zadania asesora, o których mowa w § 8 ust. 1, 4 i 5.

 

§ 8.

1.      Asesor weryfikuje efekty uczenia się uzyskane przez kandydata, w tym:

1)      ocenia wiarygodność dowodów potwierdzających uzyskane przez kandydata efekty uczenia się;

2)      ocenia stopień realizacji efektów uczenia się oraz ich zgodność z efektami kształcenia zawartymi w programie kształcenia określonego kierunku studiów;

3)      określa zajęcia oraz punkty ECTS przydzielone do tych zajęć, które mogą zostać zaliczone kandydatowi, a także ewentualne różnice programowe, które kandydat będzie musiał uzupełnić w przypadku przyjęcia na studia.

2.      Asesorem może być nauczyciel akademicki zatrudniony w Uniwersytecie, będący specjalistą w danej dyscyplinie naukowej.

3.      Asesor jest powoływany przez dziekana do rozpatrzenia zgłoszenia danego kandydata.

4.      W przypadku, gdy asesor stwierdzi konieczność przeprowadzenia dodatkowej weryfikacji efektów uczenia się uzyskanych przez kandydata, określa w porozumieniu z kandydatem formę i zakres dodatkowej weryfikacji.

5.      Asesor dokumentuje przeprowadzone przez siebie działania we wniosku aplikacyjnym i przekazuje wniosek do komisji weryfikacyjnej.

 

§ 9.

1.      W skład komisji weryfikacyjnej powoływanej przez dziekana wchodzą: prodziekan jako przewodniczący, asesor oraz drugi specjalista z tej samej albo pokrewnej dyscypliny naukowej, zatrudniony w Uniwersytecie.

2.      Komisja weryfikacyjna na podstawie wniosku aplikacyjnego orzeka w sprawie potwierdzenia efektów uczenia się, uzyskanych przez kandydata i odpowiadających efektom kształcenia zawartym w programie kształcenia określonego kierunku studiów, rozstrzygając o:

1)   zaliczeniu określonych zajęć oraz punktów ECTS przydzielonych do tych zajęć, a także ewentualnym obowiązku uzupełnienia różnic programowych;

2)   możliwości podjęcia studiów przez kandydata na określonym kierunku i poziomie studiów.

3.      W przypadku, gdy deklarowane przez kandydata efekty uczenia się dotyczą różnych dyscyplin naukowych, dziekan może powołać w skład komisji weryfikacyjnej do trzech asesorów.

4.      W uzasadnionych przypadkach w skład komisji weryfikacyjnej mogą wchodzić osoby inne niż wymienione w ust. 1.

5.      W przypadku stwierdzenia konieczności dodatkowej weryfikacji, o której mowa w § 8 ust. 4, weryfikację przeprowadza komisja weryfikacyjna.

 

§ 10.

1.      Od orzeczenia komisji weryfikacyjnej przysługuje kandydatowi, w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia, wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy przez komisję weryfikacyjną.

2.      W przypadku złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1, przewodniczący komisji weryfikacyjnej przekazuje wniosek aplikacyjny do konsultanta.

3.      W postępowaniu wszczętym zgodnie z ust. 1 stosuje się odpowiednio zasady postępowania określone w § 7 ust. 1, 5 i 6, § 8 ust. 1, 4 i 5 oraz § 9 ust. 2 i 5, z zastrzeżeniem że:

1)      konsultant pomaga kandydatowi w doprecyzowaniu dorobku edukacyjno-zawodowego, jednak nie może przyjąć nowych dowodów na potwierdzenie uprzednio ani obecnie deklarowanych efektów uczenia się;

2)      konsultant przekazuje wniosek aplikacyjny do asesora wraz z opinią o przebiegu postępowania;

3)      w skład komisji weryfikacyjnej ponownie rozpatrującej sprawę wchodzi, oprócz członków komisji wymienionych w § 9 ust. 1, dodatkowo dwóch asesorów powołanych przez dziekana;

4)      komisja weryfikacyjna, ponownie rozpatrując sprawę, może zasięgać opinii ekspertów z Uniwersytetu lub ekspertów zewnętrznych;

5)      ponowne orzeczenie komisji weryfikacyjnej jest ostateczne.

 

§ 11.

1.      Komisja weryfikacyjna przekazuje orzeczenie wydane w postępowaniu, o którym mowa w § 9 albo § 10, do wydziałowej komisji rekrutacyjnej.

2.      Wydziałowa komisja rekrutacyjna wydaje decyzję w sprawie przyjęcia kandydata na studia, uwzględniając orzeczenie komisji weryfikacyjnej oraz wymogi art. 170g ust. 4 Ustawy.

 

§ 12.

Uchwała wchodzi w życie z dniem 1 maja 2015 roku.

Przewodniczący Senatu
Rektor Uniwersytetu Gdańskiego
prof. dr hab. Bernard Lammek

Ostatnia modyfikacja: 
czwartek, 14 kwietnia 2022 roku, 12:59
Treść ostatnio zmodyfikowana przez: Teresa Tokarczyk-Łyszczarz
Treść wprowadzona przez: Import Importowicz