Na podstawie § 40 Statutu Uniwersytetu Gdańskiego oraz § 19 ust. 1 rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 11 grudnia 2013 roku w sprawie warunków wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w uczelni publicznej (Dz. U. poz. 1571), w związku z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 2 lutego 2011 roku w sprawie badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (Dz. U. Nr 33, poz. 166) oraz ustawy z dnia 25 lutego 2011 roku o substancjach chemicznych i ich mieszaninach (Dz. U. Nr 63, poz. 322) zarządza się, co następuje:

§ 1

1.      Na wniosek kierownika jednostki organizacyjnej będącej miejscem pracy pracownika odpowiednio Rektor lub Kanclerz może przyznać pracownikowi, dodatek specjalny za prace wykonywane w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych.

2.      Dodatek specjalny, zwany dalej "dodatkiem" przyznaje się na czas określony lub na czas nieokreślony.

§ 2

1.      Dodatek wypłaca się w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia, w kwocie nieprzekraczającej 40% łącznie wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego pracownika.

2.      Stawki dodatku ustalane są procentowo od minimalnego wynagrodzenia zasadniczego asystenta, określonego w rozporządzeniu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego i uzależnione są od stopnia szkodliwości lub uciążliwości wykonywanych prac.

3.      Dodatek, o którym mowa w § 1 ust. 1, przysługuje miesięcznie w wysokości:

1)      od 2% do 8% minimalnego wynagrodzenia zasadniczego asystenta przy pierwszym stopniu szkodliwości lub uciążliwości,

2)      od 3% do 10% minimalnego wynagrodzenia zasadniczego asystenta przy drugim stopniu szkodliwości lub uciążliwości,

3)      od 4% do 14% minimalnego wynagrodzenia zasadniczego asystenta przy trzecim stopniu szkodliwości lub uciążliwości.

4.        Wysokość dodatku, w zależności od stopnia szkodliwości lub uciążliwości wykonywanych prac oraz źródło jego finansowania ustalają dziekani wydziałów, kierownicy jednostek pozawydziałowych oraz Kanclerz.

§ 3

1.      Do pierwszego stopnia szkodliwości lub uciążliwości zalicza się prace wykonywane:

1)      w warunkach narażenia na działanie pyłów nie wywołujących zwłóknienia tkanki płucnej,

2)      w warunkach narażenia na działanie substancji toksycznych niekumulujących się w organizmie,

3)      w pomieszczeniach zamkniętych, w których ze względów technologicznych utrzymuje się stała temperatura efektywna powyżej 25⁰ C lub poniżej 10⁰C,

4)      w warunkach narażenia na promieniowanie ultrafioletowe, w tym przy spawaniu lub stosowaniu lamp w celach bakteriobójczych,

5)      w mokrym środowisku o względnej wilgotności powietrza przekraczającej 80%, w błocie lub bezpośrednim kontakcie z wodą.

2.      Do drugiego stopnia szkodliwości lub uciążliwości zalicza się prace wykonywane w warunkach:

1)      narażenia na działanie pyłów wywołujących zwłóknienie tkanki płucnej,

2)      narażenia na działanie substancji toksycznych kumulujących się w organizmie,

3)      obniżonego lub podwyższonego ciśnienia wynikającego z procesu technologicznego, w tym w kesonach lub komorach ciśnieniowych,

4)      narażenia na szkodliwe działanie miejscowej wibracji, w tym przy używaniu ręcznych narzędzi pneumatycznych,

5)      natężenia hałasu przekraczającego dopuszczalne normy.

3.      Do trzeciego stopnia szkodliwości lub uciążliwości zalicza się prace wykonywane:

1)      w warunkach narażenia na działanie: benzenu, benzydyny, alfa- i beta-naftyloaminy, chlorku winylu, azbestu oraz innych czynników o analogicznym jak te substancje działaniu, jeśli zostanie to uznane przez instytut medycyny pracy,

2)      warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące,

3)      w kontakcie (styczności) z materiałem zakaźnym, w tym ze szkodliwymi dla zdrowia czynnikami biologicznymi grupy 3 bądź 4 zagrożenia lub chorymi zakaźnie ludźmi lub zwierzętami,

4)      w kontakcie z ludźmi chorymi psychicznie lub znacznie upośledzonymi umysłowo,

5)      w warunkach narażenia na działanie pól elektromagnetycznych wysokiej częstotliwości w zakresie od 0,1 do 300000 MHz w strefie zagrożenia.

§ 4

1.      Prace określone w § 3 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2 pkt 1, 2 i 5 uważa się za wykonywane w warunkach szkodliwych dla zdrowia uzasadniających przyznanie dodatku, jeżeli w środowisku pracy są przekroczone najwyższe dopuszczalne stężenia i natężenia czynników szkodliwych dla zdrowia (NDS i NDN) określone w obowiązujących przepisach, stwierdzone przez laboratoria, które uzyskały akredytację w tym zakresie na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2010 r. Nr 138, poz. 935 ze zm.).

2.      Podstawę przyznania i cofnięcia dodatku za prace określone w § 3 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2 pkt 1, 2 i 5 stanowią wyniki badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia, przeprowadzanych w sposób określony przepisami wydanymi na podstawie art. 227 § 2 Kodeksu pracy (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 1502).

3.      O wynikach badań i pomiarów NDS i NDN zawiadamia pracodawcę (osobę kierującą pracownikami w imieniu pracodawcy) Inspektorat Bezpieczeństwa i Higieny Pracy, prowadzący rejestr wyników badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia i karty pomiarów czynników szkodliwych ww. pomiarów, w oparciu o odrębne przepisy

4.      Bezpośredni przełożony obowiązany jest prowadzić rejestry, o których mowa w odpowiednich rozporządzeniach Ministra Zdrowia.

§ 5

Dodatek przysługuje pracownikom wykonującym prace, o których mowa w § 3 ust. 1, 2 i ust. 3 pkt 1-4, co najmniej przez 40 godzin w miesiącu, natomiast pracownikom wykonującym prace wymienione w § 3 ust. 3 pkt 5 przez połowę dopuszczalnego czasu przebywania w strefie zagrożenia niezależnie od wymiaru czasu pracy wynikającego ze stosunku do pracy.

§ 6

W przypadku zbiegu uprawnień do kilku dodatków za prace wykonywane w warunkach o różnym stopniu szkodliwości dla zdrowia lub uciążliwości, pracownikowi przysługuje jeden dodatek według najwyższego stopnia szkodliwości lub uciążliwości.

§ 7

1.      O przyznanie dodatku lub jego cofnięcie wnioskują bezpośredni przełożeni. Wzory druków wniosków stanowią załączniki nr 1 i nr 2 do niniejszego zarządzenia.

2.      Decyzję o przyznaniu i cofnięciu dodatku podejmują odpowiednio:

1)      Rektor w stosunku do nauczycieli akademickich,

2)      Kanclerz w stosunku do pracowników niebędących nauczycielami akademickimi.

3.      Od decyzji, o których mowa w ust. 2, pracownikowi służy odwołanie do Rektora.

§ 8

Wnioski o przyznanie i cofnięcie dodatku dla pracowników, po zaopiniowaniu przez kierownika jednostki organizacyjnej, bezpośredni przełożeni składają w Dziale Zarządzania Kadrami.

§ 9

1.      Dodatki wypłacane są miesięcznie z dołu.

2.      Za okres urlopu wypoczynkowego lub za inne okresy niewykonywania pracy dodatek wypłaca się na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

§ 10

Traci moc obowiązującą zarządzenie nr 41/R/14 Rektora Uniwersytetu Gdańskiego z dnia 29 kwietnia 2014 roku w sprawie zasad przyznawania pracownikom Uniwersytetu Gdańskiego dodatków za prace wykonywane w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych.

§ 11

Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania.

Rektor Uniwersytetu Gdańskiego
prof. dr hab. Bernard Lammek